نِی نِی ای باد مَرو، حال منِ خسته مَگوی*

گاهی فقط رفتن حالم را خوب می‌کند. رفتن از اتاق به ایوان، رفتن از خانه تا سر کوچه، رفتن از این شهر به شهر مجاور، رفتن از خودم و دیگر بازنگشتن، وقتی گزینه‌ی ماندن را یکی از روی میز برداشته و رفته است.

*سعدی جان