امیدُ کجا میشه پیدا کرد؟

آقای پ گفت: " اگه تو این قرارگاه بمونی، می کشنت. من می کشمت. همه مون می کشیمت. نمی تونی تا ابد با ما بجنگی"
گفتم: " من با کسی جنگ ندارم"
گفت: "از همون وقتی که دنیا اومدی مشغول جنگیدن بودی. تو با اون عمل جراحی مغز جنگیدی. با اون صرع جنگیدی . با تموم مستا و معتادا جنگیدی. باز هم امید خودتو از دست ندادی. حالا هم باید امید تو ورداری و بری یه جایی که آدماش امید دارن."
داشت کم کم دستگیرم می شد. او معلم ریاضی بود. من باید امیدم را با امید کسی دیگر جمع می زدم. باید امید را ضربدر امید می کردم.
گفتم: " امید کجاس؟ کی امید داره؟"
آقای پ گفت: "پسرجون، تو هرچی که از این قرارگاهِ غم انگیزِ غم انگیزِ غم انگیز دورتر و دورتر بشی، بیشتر و بیشتر امیدو پیدا می کنی."

• خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت| شرمن الکسی

             پ.ن: لیست کتابای پیشنهادی رو اینجا بخونین : )