خواهرانه

 از نوت های قدیمی ذخیره شده توی گوشی:

خواهر داشتن یعنی هرچه دلت می خواهد بگو، از تو دلگیر نمی شود. خواهر یعنی اگر نصف شب از خواب بیدارش کنی و بگویی خواب بد دیدم، دلش نمی آید بگوید " به من چه؟ " ... خواهر یعنی رفیقِ چهار فصل... یعنی یارِ گرمابه و گلستان... یعنی دوست داشتنت " تا" ندارد..

 من به همه‎ی آدم‎هایی که خواهر دارند حسودی ام می‌شود، به پشت ِ هم بودنشان، به وقت‎هایی که با هم قهر می‎کنند و موهای هم   را ‌می‌کشند، به وقت‌هایی که لباس‌هایشان را با هم ست میکنند و برای هم خط ِ چشم می‌کشند..به لحظاتی که اشک ِ روی گونه‎ی هم را پاک  می‎کنند، به وقت هایی که پول تو جیبی هایشان را به هم قرض می دهند و از یک هندزفری آهنگ گوش می دهند. به وقت‎هایی که پتو را از روی هم می‎کشند و یکی‌شان در نهایت تا صبح یخ می‎زند. به تعداد بارهایی که وقتی بچه هایشان بزرگ شدند، خاله خطاب می‎شوند و حتی به جیب های پر از شکلات و لواشک شان برای خواهرزاده ها...

گاهی به اندازه‎ی تمام حرف‌های خواهرانه‎ای که توی گلویم رسوب شد و تمام شانه‎هایی که هیچکدام شانه‎ی خواهرم نبود دلم برای نبودنش میگیرد...

تویی که همنفس همیشه‎ی آوازی

تویی که آخر قصه‎ی منو میدونی...